Avery Plains

Vanavond word gestart door de in Groningen getogen Avery Plains, die ons opwarmen met een nieuw repetoir. De band, bekend van alternative noiserock speelt vanavond voornamelijk stonermuziek. Met toch de nodige dosis noise.

En met noise beginnen ze dan ook. Na enkele minuten niets dan ruige distortion begint de set echt. Dat wil echter niet zeggen dat de distortion minder word. De plains spelen langere nummers met lange gitaar en baspartijen, permanent    ondersteund door een daverende drum die door merg en been bazuint. Daaroverheen word dan ook nog gezongen, wat soms moeilijk te verstaan is. Maar de warme ruige klanken uit de zanger zijn keelgat passen toch perfect bij de rest van de muziek.

En dat het geluid hard is is ook logisch. De Avery Plains zijn altijd als Noise aangeduid en zelfs in hun exploratie in andere genres laten ze dit niet los. De nummers van vanavond zijn uptempo maar langzaam in verandering, waardoor er soms heerlijk lang op 1 headbangable melodie word gedroned.

Dit betekent niet dat er alleen maar herrie gemaakt word. Bij momenten trekt de band zich wat terug van de noise en ontstaat er een bijna dromerige sfeer de de warme zomeravond perfect complimenteerde. De psychedelische klanken brengen je gemakkelijk naar beelden van woestijnoases en warme tropennachten.

De band doet het momenteel als viertal. Een zanger en gitarist, nog een gitarist, een bassist en natuurlijk een drummer. Met zijn vieren zetten de mannen moeiteloos een wall of sound op die nog ver na het spelen van de laatste akkoorden blijft doorrazen in je ooren.

The Telescopes

The Telescopes bestaan al lang. Sinds 1987. Maar sindsdien is de band veel verandert. Van opstellingen bestaande uit 3 man naar 20 man en van noise rock tot dreampop is deze band van alle markten thuis. Een constante is wel gebleken, oprichter Stephen Lawrie is nog steeds aanwezig en staat dan ook weer vanavond op het podium. Wat je van The Telescopes kan verwachten weet je nooit. Wat je wel weet is dat het iets opmerkelijks gaat zijn.

De set begint met een ruime portie aan experimental noise. Geluiden die de meesten meer in een fabriek vinden passen worden met behulp van wat nodige feedback tot vreemde melodiën gewoven. Onder deze intro komt de rest van de band op. Vanavond zal The Telescopes uit 5 man bestaan.

Na de experimentele opening begint de band gelijk in een doomeresque psychidelische rock groove. Stevige bas, rustige maar doordringende drum zetten de toon die vervolgens aangedikt word met ongewone orgels. Hieroverheen word dan ook nog eens langzaam en laag gezongen om de toon goed te zetten. Wegdromen in een nachtmerrie waar je toch bij terug blijft komen.

De band doet hun experimentele benaming eer aan en speelt dan ook graag met geluid. De bassist staat regelmatig naar de speaker voor een lading feedback en de gitarist strooit met felle ongepaste, toch melodische noten. Dit alles over een stevige rythmgitaar en drumtrack. De Velvet Underground inspiratie is snel gehoord.

Ook rustigere melodiën durft de band aan te gaan, al dan wel met de toepasselijke psychidelische, experimentele snufjes en begeleid door constante stevige basloopjes. Vooral de karakteristieke orgelklanken die uit het keyboard komen lenen zich hiervoor. Wat zich hier nogmeer goed voor leent is de diepe dronende zangstem die bij deze nummers je daadwerkelijk doet dromen.

The Telescopes bestaan al een poos en lijken zichzelf regelmatig opnieuw uit te vinden. Het ene concert zal totaal anders zijn dan het volgende, de enige zekerheid is een goede portie muziek.