Het Spy Festival, de muzikale culturele samenkomst van Emmen mag inmiddels alweer 10 jaarsjes uitblazen, en dit 10 jarige jubileum word gevierd met een veelbelovende line up. Van sing and songwriters tot synthbands. Van een veelbesproken dj die de stiltes opvult tot een Franstalige indieband die flowerpower oproept. Spy 2023 belooft een avond vol melodieuze variatie. Tevens is het dit jaar enkel 's avonds, maar dan met 2 zalen die om en om optredens verzorgen waardoor er constant muziek gaande is.

Marit Nygård en de Medemensen

De avond Begint met Marit Nygård en haar recent gevormde band de medemensen. Marit, eerst dylanesque sing and songwriter nu frontvrouw van een folkpopband, is alsnog als vertrouwd. De van haar bekende nummers over de misere van het moderne jongerenbestaan. Echter word het niet allemaal kommer en kwel, menig nummer heeft toch een posieve ondertoon. Gezegd worden dat Marit en haar nummers meer tot hun recht komen samen met een band. Daarbij is het ook te merken dat ze wat tijd hebben gehad om samen te spelen, want elk bandlid speelt sterk en is tevens op elkander ingespeeld. Marit heeft een bepaalde charme in haar openheid, hierom is het ook goed te zien dat ze veel gegroeid is. Van alleen tot nu samen met haar medemensen, van sing en songwriter naar folk met allerlei invloeden. En Marit en de Medemensen zijn nog lang niet klaar met doorgroeien.

Malu

De tweede act van de avond verrast met een synthpop disco blend dat klinkt alsof het zowel in de jaren 80 van de vorige eeuw of anno 2023 gespeeld kan worden. Muziek om in dromerige sferen weg te zwijmelen, maar daarnaast juist net zo dansbaar en ritmisch dat de band een grote hit kan zijn in de nostalgische nachtclubs.

De Amsterdamse band oogt als de muziek die ze maken, 4 mannen op instrumenten verkleed in casual pakken verzorgen de meeste ritmes en een wall of sound waar spector nog van zal opkijken. Vooraan staat dan nog de frontvrouw. Zingend of met een hand op de rug synthesiser solos spelende is ze wel de eyecatcher van de band. Malu is een jonge band met een dromerige synthpop sound vol soundeffects. Een sound die momenteel ontzettend populair is en zeker bij veel mensen in de smaak zal vallen.

Dylamic

Dylamic is een relatief nieuwe hiphop artiest die vanavond samen met wat vrienden komt. Volledig uitgerust met zijn eigen dj tevens multi-instrumentalist en bewapend met sterke engelse teksten op headbobbing beats doet hij al gauw denken aan de echte Amerikaanse hiphopscene. Dylamic voelt als klassieke hiphop. Met regelmatig samen zingen, regelmatig samen roepen en een melodieuze zangeres brengen de jongens en dame verhalen over het leven en hun reis en belevenissen naar het nu. Naast de instrumentalist die zorgt voor de beats en bops en Dylamic die zorgt voor de meeste bars word het podium nog verder opgevuld. Ten eerste door een vocalist in groen, veelal voor backing vocals maar ze steelt nog regelmatig de show met melodische lyrics. Ten tweede is er ook nog een mede rapper voor backing, voor vraag en antwoordstukken en vooral voor heel wat lol.

 Dylamic klinkt strak toch losjes, een casual stijl ervoor zorgt dat er in de muziek en tussen de serieuze themas alsnog plezier gemaakt kan worden. En dat alles op ontzettend dansbare instrumentals.

Fiep
Fiep heeft een druk podium. Met 2 gitaristen, een toetsenist, een bassist, een drummer en een vocalist creeërt dit zestal een indrukwekkend volle poprock sound met her en der hints naar surf en newwave. Wat gezamenlijk resulteert in een zonnige zomers geluid.

Toch doet Fiep ook zeker het popgenre eer aan. De bands muziek geeft een zeer aanstekelijke positieve sfeer af. Een sfeer waar de band zelf ook zichtbaar in zit. Daarbij zitten hun nummers ook nog eens veel snel herkenbare hooks en uptempo ritmes

Fiep klinkt als pure poprock met her en der een snufje variatie, maar binnen die ogenschijnlijke eenvoud zit nog heel wat complexiteit verstopt. Van effectieve gitaarpartijen tot opvullende echoende geluiden van de keyboards is het duidelijk dat de bandleden zeker weten wat ze doen om een vrolijke dansbare sfeer neer te zetten. 

Coco Coquelicot

Voor en na, en al helemaal tussen de sets in mogen geen stiltes vallen. Gelukkig verzorgd Coco, net als vorig jaar beste beats en hippe hitjes die de energie in de ruimtes tussen de acts gaande houden. Dit alles met veel vingergevlief over de knoppen van een draaipaneel. Een paneel die Coco moeiteloos bestuurd om op de juiste momenten de bas even goed op te pompen. Het werk van een DJ is wellicht eentje die niet altijd zijn eer toegekend krijgt. Maar het is juist dankzij het werk als een DJ dat er geen saai moment valt op een festival. En dan heeft SPY nogeens ontzettend geluk met zo'n DJ als Coco.

Novko

Novko schijnt bekend te zijn in Emmen, eerder hebben ze hun muziek opgenomen bij het oude dierenpark en nu staan ze hun muziek te spelen bij het nieuwe dierenpark. De band voelt samenhangend, een geheel. Elk bandlid draagt zijn of haar eigen steentje om samen een geluid op te zetten dat zowel de buitengrenzen van alternative, grunge en punk lijkt op te zoeken. De band speelt dan ook ontzettend luid en energiek. Dit dynamische drietal weet met de meest simpele line up een luide toch ritmische knal aan geluid voort te brengen. Met een daverende drum, vaak dronende gitaar en een zingende bassiste bewijst Novko dat je niet veel nodig bent om te rocken.

Orange Skyline

Later dit jaar staan ze op Pinkpop, maar nu zijn ze gewoon in Emmen te vinden. De jongens van Orange Skyline hebben over de jaren al aardig wat rondes gemaakt door de muzikale zalen van Nederland en hebben waarschijnlijk geen introductie nodig. Voor wie ze niet kent, de band speelt voornamelijk rock dat doet denken aan de door gitaren gedomineerde rockbands als de foo fighters, maar ook aan de klassiekers als oasis. Die laatst genoemde lijkt tevens een fysieke inspiratie te zijn. Op sonisch gebied heeft de band, ondanks de eerder genoemde inspiraties inmiddels zeker een eigen sound gecreerd. Een sound die vooral getekend word door hun gitaristen, maar het is een totaalplaatje, de combinatie met de drum, bas, toetsen en de unieke zang vormt samen het begrip Orange Skyline, de band die ook vanavond weer moeiteloos het publiek opjut. Orange Skyline bestaat al een tijdje en dat hoor je aan alles, de nummers voelen compleet aan met over elk detail nagedacht. Ook op het podium weten ze wat ze doen, so staat de frontman zichzelf in allerlei bochten te wringen op de muziek. Wat zeer begrijpelijk is wat de muziek is simpelweg goed.